Liczba masowa (A) pewnego izotopu pierwiastka E jest równa 234. Neutrony stanowią 60,68% liczby nukleonów.

Oblicz wartość liczby atomowej (Z) tego pierwiastka.

Sztuczne przemiany jądrowe można podzielić miedzy innymi na

– reakcje jądrowe przebiegające według schematu:
cząstka + jądro → nowe jądro + nowa cząstka
– rozszczepienia jądrowe przebiegające według schematu:
neutron + duże jądro → średnie jądro + średnie jądro + kilka neutronów
– fuzje jądrowe przebiegające według schematu:
jądro lekkie + jądro lekkie → nowe jądro + cząstka

Na podstawie powyższego tekstu obok podanych równań przemian jądrowych wpisz nazwy tych przemian.

Źródłem neutronów może być reakcja jąder berylu z cząstkami α, którą opisuje równanie:

Podaj liczbę masową (A) i symbol powstającego w tej reakcji nuklidu X.

Przykładem reakcji katalizowanej jest synteza chlorku nitrozylu.

Równanie reakcji bez katalizatora:

Równania reakcji z udziałem katalizatora:

Na podstawie podanych wyżej równań uzupełnij poniższe zdania.

W cząsteczkach związków organicznych orbitalom atomowym atomów węgla można przypisać różne typy hybrydyzacji.

Uzupełnij poniższą tabelę.

Przygotowano mieszaninę wody z lodem i wody z etanolem. Wstaw znak X w odpowiednie pola tabeli, tak aby najpełniej scharakteryzować otrzymane mieszaniny.

Jedną z podstawowych właściwości fizycznych, którymi różnią się substancje o wiązaniach jonowych, kowalencyjnych spolaryzowanych i kowalencyjnych (niespolaryzowanych) jest ich temperatura topnienia.

Uzupełnij tabelę, przyporządkowując podanym substancjom odpowiedni rodzaj
wiązania i prawdopodobną temperaturę topnienia.
Wybierz spośród:
rodzaj wiązania: kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane, jonowe,
temperatura topnienia (pod ciśnieniem 1013 hPa): –259,3 oC, –114,2 oC , 776,0 oC

Na wykresie przedstawiono zmiany energii podczas przebiegu reakcji zachodzącej zgodnie ze schematem:

A + B → C + D

Dokonaj analizy wykresu. Wybierz i podkreśl wszystkie określenia charakteryzujące tę reakcję.
Reakcja: egzoenergetyczna, endoenergetyczna, o efekcie energetycznym E1, o efekcie energetycznym E2, o energii aktywacji E1, o energii aktywacji E2.

Napisz równania reakcji zachodzących po wprowadzeniu

do wody.

Poniżej przedstawiono opisy wybranych metod otrzymywania trzech tlenków.

Tlenki te różnią się charakterem chemicznym, co można wykazać, badając ich zachowanie wobec wody, kwasów i zasad.

Napisz w formie cząsteczkowej równania reakcji otrzymywania tlenków (I – III) opisanymi metodami.

Poniżej przedstawiono opisy wybranych metod otrzymywania trzech tlenków.

Tlenki te różnią się charakterem chemicznym, co można wykazać, badając ich zachowanie wobec wody, kwasów i zasad.

a) Uzupełnij tabelę, wpisując wzory tlenków wymienionych w informacji do zadania, których zachowanie wobec wody, kwasu i zasady przedstawiono poniżej.

b) Napisz w formie cząsteczkowej równania reakcji tlenku reagującego z kwasem solnym i z zasadą sodową, wiedząc, że głównym produktem reakcji tego tlenku ze stężonym wodnym roztworem NaOH jest związek kompleksowy (hydroksokompleks), w którym liczba koordynacyjna jonu centralnego wynosi 6.

Zaprojektuj sposób przygotowania 200 cm3 wodnego roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu 0,1 mol/dm3. W tym celu:

a) oblicz, jaką masę substancji należy użyć do przygotowania roztworu.

b) wybierz i zaznacz litery opisujące odpowiedni sprzęt laboratoryjny.

c) wymień kolejne czynności, które należy wykonać aby sporządzić roztwór.

Zgodnie z koncepcją Brönsteda, kwas to substancja, której cząsteczki zdolne są do oddawania protonów, zasada jest to substancja, której cząsteczki mogą przyłączać protony. Według Brönsteda rolę kwasu może spełniać cząsteczka obojętna, jon ujemny lub dodatni. Również zasady mogą być cząsteczkami obojętnymi, jonami ujemnymi lub dodatnimi.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 1987

Z podanego zbioru cząsteczek i jonów wybierz i wpisz do tabeli wzory tych, które w roztworach wodnych mogą pełnić rolę tylko kwasów, tylko zasad oraz kwasów lub zasad Brönsteda.

W tabeli zestawiono wartości stopnia dysocjacji pewnego jednoprotonowego kwasu w roztworach o różnym stężeniu, w temperaturze 25 °C.

a) Na podstawie danych z tabeli wykonaj wykres zależności stopnia dysocjacji tego kwasu od stężenia molowego jego roztworu wodnego.
b) Odczytaj z wykresu wartość stopnia dysocjacji badanego kwasu w jego roztworze wodnym o stężeniu 0,5 mola/dm3.

W pewnym ogniwie galwanicznym zachodzi reakcja zilustrowana sumarycznym równaniem:

a) Uzupełnij poniższy rysunek ilustrujący działanie tego ogniwa. W tym celu wpisz przy znakach (–) i (+) słowo „anoda” lub „katoda” w zależności od tego, które z półogniw pełni tę rolę. Wpisz w odpowiednie miejsca symbole metali i wzory jonów stanowiących elementy składowe obu półogniw.

b) Oblicz SEM tego ogniwa w warunkach standardowych.