Konfigurację elektronową atomów (w stanie podstawowym) pewnego pierwiastka X można przedstawić następująco:

Uzupełnij poniższą tabelę, wpisując liczbę atomową, symbol pierwiastka, fragment konfiguracji elektronowej, który odnosi się do elektronów walencyjnych, oraz najwyższy i najniższy stopień utlenienia pierwiastka X.

O lotności związku decydują między innymi: masa cząsteczki i zdolność do tworzenia wiązań wodorowych. Związki, których cząsteczki tworzą wiązania wodorowe, mają wyższe temperatury wrzenia niż te, które wiązań wodorowych nie tworzą. Pod ciśnieniem
atmosferycznym propan-1-ol wrze w temperaturze 97,5 °C, a propanon (aceton) wrze w temperaturze 56,2 °C.

Na podstawie powyższego tekstu podaj nazwę związku bardziej lotnego oraz nazwę związku, którego cząsteczki tworzą wiązania wodorowe.

W wyniku bombardowania jąder żelaza

neutronami powstają jądra chromu

i emitowane są pewne cząstki.

Uzupełnij poniższy zapis tak, aby przedstawiał równanie reakcji jądrowej, której ulega
izotop żelaza

W odpowiednie miejsca wpisz wartości liczb atomowych i masowych
izotopów oraz symbole cząstek.

Tlenki o podanych wzorach:

różnią się zachowaniem wobec wody, kwasów i zasad.

Uzupełnij poniższą tabelę, wpisując w każdy wiersz wzór jednego z wymienionych w informacji tlenków.

Tlenki o podanych wzorach:

różnią się zachowaniem wobec wody, kwasów i zasad.

Określ charakter chemiczny tlenku cynku. Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji tego tlenku z kwasem solnym oraz wodnym roztworem wodorotlenku sodu, wiedząc, że w jednej z tych reakcji powstaje związek kompleksowy o liczbie koordynacyjnej równej 4.

Zgodnie z teorią Brönsteda reakcje typu kwas-zasada polegają na przeniesieniu protonu z kwasu do zasady. Układ składający się z kwasu i powstającej z niego przez odłączenie protonu zasady nazywa się sprzężoną parą kwas-zasada.

Dla przemiany przedstawionej równaniem:

napisz wzory kwasów i wzory zasad, które w tej reakcji tworzą sprzężone pary.

W zamkniętym naczyniu zachodzi proces utleniania amoniaku. W pewnych warunkach
temperatury i ciśnienia ustalił się stan równowagi reakcji:

Napisz, jak zmieni się wydajność reakcji utleniania amoniaku (wzrośnie czy zmaleje) po zmniejszeniu objętości naczynia reakcyjnego w warunkach izotermicznych (T = const).

Reakcja sodu z wodą zachodzi natychmiast po wprowadzeniu metalu do wody. Reakcja siarki z tlenem wymaga ogrzania siarki w celu zapoczątkowania procesu. Obydwie opisane przemiany są egzotermiczne.

a) Napisz w formie cząsteczkowej równanie procesu, który ma niższą energię aktywacji.

b) Wykonaj wykres ilustrujący zmiany energii reagentów podczas przebiegu jednej z opisanych w informacji reakcji. Zaznacz na wykresie odcinek odpowiadający energii aktywacji.

Napisz, czy zastosowanie katalizatora ma wpływ na wartość i znak entalpii reakcji.

Pewna przemiana chemiczna przebiega w obecności katalizatora w dwóch etapach.

Etap I:

Etap II:

Ustal wzór katalizatora opisanej przemiany oraz napisz sumaryczne równanie reakcji.

W naczyniu umieszczono 1 mol kwasu octowego i 1 mol etanolu. Po dodaniu katalizatora
zaczęto ogrzewać mieszaninę reakcyjną. Powstawanie estru kontrolowano, mierząc ilość
kwasu octowego pozostającego w mieszaninie. Wyniki pomiarów zamieszczono w poniższej tabeli.

a) Stosując wzory półstrukturalne (grupowe) reagentów organicznych, napisz równanie reakcji otrzymywania octanu etylu.
b) Podaj, ile moli estru powstało po ustaleniu się stanu równowagi opisanej reakcji.

Do trzech probówek zawierających wodny roztwór siarczanu(VI) sodu (Na2SO4) dodano wodne roztwory trzech różnych soli. Do probówki I dodano roztwór chlorku strontu (SrCl2), do probówki II roztwór chlorku wapnia (CaCl2), a do probówki III roztwór chlorku baru (BaCl2). Objętości i stężenia molowe wszystkich roztworów były jednakowe. We wszystkich probówkach zaobserwowano strącenie osadu.

Iloczyny rozpuszczalności soli wynoszą odpowiednio:

Napisz, w której probówce stężenie jonów siarczanowych(VI) jest największe.

Do wodnego roztworu siarczanu(VI) żelaza(III) dodawano wodny roztwór wodorotlenku sodu do momentu całkowitego wytrącenia osadu (reakcja I). Osad oddzielono i wyprażono, otrzymując brunatnoczerwony proszek (reakcja II).

a) Napisz w formie cząsteczkowej równania zachodzących reakcji.
b) Podaj, jaką metodę rozdzielenia mieszaniny należało zastosować, aby wydzielić osad (powstały w reakcji I) z mieszaniny reakcyjnej.

Zaprojektuj dwuetapową metodę otrzymywania węglanu wapnia przebiegającą według
schematu:

jeśli dysponujesz tlenkiem wapnia, kwasem solnym i wodnym roztworem odpowiedniego
węglanu.

a) Napisz wzory lub podaj nazwy reagentów oznaczonych na schemacie numerami 1 i 2.
b) Napisz w formie jonowej odpowiednie równania reakcji.

Poniższa tabela przedstawia barwy wybranych wskaźników w zależności od pH roztworów.

Do wodnego roztworu wodorotlenku sodu dodano niewielką ilość jednego ze wskaźników, a następnie intensywnie mieszając, dodawano kroplami kwas solny. Początkowo w roztworze wskaźnik miał barwę granatową. Podczas wkraplania kwasu mieszanina przybrała najpierw kolor zielony, a po dodaniu nadmiaru kwasu, roztwór zabarwił się na kolor żółty.

Napisz, którego wskaźnika (I, II lub III) użyto w opisanym doświadczeniu.